Het was vanochtend al vroeg raak in de Twelloosche Jungle, onder het genot van diverse ‘jungle geluiden’ maakten we ons op voor een nieuwe dag. Op tijd zat iedereen aan tafel, smachtend naar een lekker ontbijt.
Niet lang daarna kreeg Baloe een telefoontje van Freek, hij was erg druk met opnames voor zijn nieuwe show, dus kon hij er vandaag helaas niet bij zijn. Wel bespraken ze het reilen en zeilen omtrent koetjes en kalfjes, bloemetjes en bijtjes en natuurlijk de Twelloosche bonobo.
Freek heeft ontdekt dat deze bijzondere aap zich graag laat zien wanneer het buiten schemerig is. Daarnaast blijkt uit oude documenten, dat de aap geen voorstander is van vuur en kaarsen.
Nou dat treft!
We hebben de aap inmiddels 2x gezien gedurende een schemerige avondlucht, hierbij wisten we echter niet hoe we hem weg konden jagen. Zouden zaklampen dan wel of niet de beste oplossing zijn geweest? Het lijkt erop dat we een passend antwoord hebben; we hebben kaarsen nodig!
Laat er nou net, heel toevallig, ook nog eens op loopafstand een bedrijf zitten dat gespecialiseerd is in het maken van kaarsen. De Kruidentuin, naast ons junglegebouw, is een kassencomplex waar mensen met een verstandelijke beperking terecht kunnen om te werken. Hier kunnen zij allerhande dingen doen, waaronder kaarsen maken en tuinieren.
Tijdens het bezoek van de welpen deze ochtend, wordt de groep in tweeën gedeeld. De ene groep gaat met een medewerker van de kassen op pad, samen met een zorgbegeleider vertelt hij een superinteressant verhaal over het de werkzaamheden in de kassen en alles wat daarbij komt kijken. De welpen mogen eveneens zelf aan de slag, middels het vullen van plantenbakjes met een speciale machine en tevens mogen ze een bonenplantje oppotten.
De tweede groep mag samen met een aantal medewerkers en een begeleider aan de slag in de kaarsenmakerij. Dit is een proces dat vrij veel geduld vraagt en dan ook niet voor iedereen geschikt lijkt. Middels het eindeloos dippen van een lont in een bak met kaarsenvet, ontstaat langzaam maar zeker een mooie kaars. Deze wordt later in een bak kleurstof gedipt voor de finishing touch.
Na deze enerverende ochtendactiviteit was het al weer tijd voor een lekkere lunch. Naast het gebruikelijke menu, werd er vandaag ook een lekker bouillonnetje geserveerd.
Toen de lunch was opgeruimd, was er even tijd voor vrij spelen. Dit werd later ingevuld met een paar leuke spellen in het bos om de hoek. Ondertussen keken we natuurlijk goed uit voor de bonobo, maar helaas hebben we niks gevonden.
Om er maar eens wat energie tegenaan te gooien, hadden Drintel en Hathi maar eens wat suikerwaren ingekocht. Hiermee hebben de welpen cupcakes gebakken, waar Rudolf van 24kitchen en Abel de taartenbakker jaloers op zouden zijn. Na het avondeten, vlogen de cakejes in alle soorten, maten, kleuren en versieringen als warme broodjes uit de oven. Wat hierna gebeurde was even onvoorzien als te verwachten. Een explosie van activiteit van de welpen ontpopte zich in een mum van tijd. Dit liep uiteindelijk uit op een spannend watergevecht, waarbij niet alle leiding ongedeerd bleef.
Nadat de logboeken waren bijgewerkt, was het tijd voor een fijn kampvuurtje. Voor vermaak hoefde niet te worden gezorgd, dit werd perfect geregeld door enkele welpen! Voor de zekerheid hebben we wat kaarsen neergezet, om de een eventueel bezoek van de bonobo te voorkomen. Dit bood echter geen effect, want in de verte hoorden we gebrul. De bonobo was er! Als een wilde raasde hij in het rond, maar dicht bij de kampvuurkuil durfde hij niet te komen, waarna hij verdween in het donker.
Niet veel later belde Freek naar Jacala, hij vroeg zich af of we nog wat van de aap vernomen hadden. Hij klonk buiten adem en zei dat hij het warm had van wat hij allemaal had gedaan vanavond…
Morgen meer!