Voor welpen-begrippen beleef het vandaag nog langer stil in de slaapzaal dan gistermorgen. De leiding was met stomheid geslagen dat toen ze de deur van de kamer openden, er slechts een enkel welpje tussen de zachte ronkende slaapgeluiden opkeek. Het waren blijkbaar vermoeiende eerste dagen!
Maar er is geen tijd om in ons warme- naar muggenspray ruikende- slaapzakje te blijven liggen, want ook vandaag staat er weer een prachtig spektakel op het programma. Na het ontbijt werden de dagelijkse huishoudelijke werkzaamheden verricht en binnen niet al te lange tijd waren alle 20 kinderen verdeeld over de auto’s van de leiding. We vertrokken voor een ritje van 25 minuten naar pretpark De Waarbeek in Hengelo.
Tijdens het ontbijt kwamen Arthur en Merlijn de Tovenaar langs. De tovenaar was nog altijd moe en licht verward, hij had nog steeds niet genoeg magische kracht om Arthur te kunnen bijstaan met hulp naar het koningschap, dat inmiddels al veel te lang in handen van zijn broer Edward is. Hij had iets nodig dat leek op een magisch knaagdier.
Arthur had toevallig een hele verzameling Jumbo-munten en zodoende besloten we naar het pretpark te gaan om wellicht daar nieuwe aanwijzingen te vinden. Zo is 1 en 1 ook uiteindelijk gewoon 2.
Aangekomen in het park stortten de welpen zich vrijwel meteen over het relatief grote aantal licht verouderde voormalige kermisattracties die het park rijk is. Er staat een zweefmolen, botsauto’s, glijbanen, bootjes, waterfietsen, een rups en een draaimolen. Het hoogtepunt zijn toch wel twee semi-Tsjernobyl achtige attracties waar de G krachten je om de oren vliegen en waar zelfs een astronaut of formule-1 coureur niet tegenop zouden kunnen. Daarnaast was een sterke maag geen overbodige luxe. Zowel welpen als leiding hebben hier erg veel schik mee gehad.
Tegen het einde van de middag stroomde het park leeg en waren de botsauto’s privéterrein voor de welpen. Een toevallige niet-Subanhara-Liemersgroep-botsautocourreur had het dan ook zwaar te verduren.
In het park vonden de welpen in alle drukte een aantal stukken papier die bij een kaart leken te horen. Alle stukken samen doen dit in elk geval vermoeden…
Tegen een uur of 5 zijn we teruggekeerd naar de blokhut, al waar we heerlijk gegeten hebben. Hierna was het tijd voor logboekjes en een bezoek van de tovenaar! Hij was dolblij met de kaart die de welpen gevonden hadden en samen puzzelend kwamen ze erachter dat het magisch knaagdier achter in het bos zou moeten liggen! En ja hoor, na kort zoeken kwam het prachtige voorwerp terecht. Hopelijk brengt dit ons een stap verder naar het koningschap van Arthur.
Na dit avontuur was het nog even tijd voor een potje levend-stratego! Dit ging een tijdje goed, maar de vermoeidheid sloeg in als een bom die leek te gaan ontploffen door de oplopende spanning. Relatief op tijd zijn we gaan slapen. Eens zien tot hoe laat het morgen stil blijft. Het was weer prachtige dag.
Wat maken jullie veel leuke dingen mee! Wij zijn zowaar een beetje jaloers aan het worden…
Nog even genieten, dikke knuf
Mams