Welpen kampmail

Ook dit jaar kun je de welpen op kamp verblijden met een berichtje. Elke avond zal de mailbox geleegd worden, de welpen krijgen de berichten van het thuisfront ’s ochtends geprint bij het ontbijt. Er kan gemaild worden naar welpenkamp@subanharaliemersgroep.nl
Het mailverkeer zal enkelzijdig zijn, maak het bericht niet al te lang. Gelieve dit e-mailadres tijdens het kamp niet als communicatie met de leiding te gebruiken, voor spoed kan telefonisch contact opgenomen worden met de leiding.

Donderdag: Spetter Spieter Spater, Apen in het Water

Ook vandaag werd er uitgeslapen alsof de morgen niet bestond. Pas tegen een uur of 9 kwamen de eerste welpen naar buiten om vervolgens enigszins duf aan de eettafel te verschijnen. Onder toeziend oog van een glinsterende ochtendzon werd er gesmikkeld van het ontbijt.
Niet kort daarop rinkelde de telefoon van Baloe, het was Freek. Hij belde op met een of andere vage smoes over dat hij niet aanwezig kon zijn in verband met filmopnames en andere belangrijke zaken.
Freek hing op en lichtelijk verdwaasd waren de blikken in de ogen van de welpen. Wat moeten we hier nou mee aan? Misschien eens tijd om die Freek in zijn natuurlijke habitat bezig te zien zijn. Al snel was de beamer aangesloten en hebben we met zijn allen gekeken naar een, stiekem best leuke aflevering van onze grote vriend met de kaki blouse.
Opeens klonk er gebonk op het raam! Verschrikt verdween de aandacht van het witte scherm naar dat wat er buiten aan de hand was. De bonobo was op het terrein! Hij leek ons bang te willen maken door lichtelijk agressief heen en weer te rennen. Een saillant detail is het feit dat deze zwartharige primaat een rugzak droeg, ‘Freek Vonk dinoplaatjes’ rondslingerde en zelfs de hoed van Freek op had. En dat terwijl we Freek niet lang daarvoor nog aan de telefoon hebben gehad. Hoe zou dit in nou werkelijk in elkaar steken?
Zou Freek een primeur willen hebben bij Jinek op zondag, door te stellen dat hij de bonobo heeft gevonden? Of zouden de welpen binnenkort bij deze presentatrice op de bank zitten omdat ze Freek hebben ontmaskerd als zijnde de Twellosche bonobo? Heel apart.. We besluiten binnenkort een val op te zetten om de aap te vangen en de waarbij boven de apenrots te krijgen.
Het was nu tijd voor het volgende onderdeel van het programma, een onderdeel waar velen al dagen naar verlangen, we gaan naar het Zwembad!
Gelukkig is er in de buurt van het gebouw een mooi tropisch zwembad te vinden, dat van alle gemakken is voorzien. Zo is er een groot deel overdekt, maar is er ook een groot buitenbad, springkussen en zijn er allerhande glijbanen. De welpen vermaakten zich er kostelijk en na een paar uur vertrokken we moe en met chloor voldaan terug naar de Jungle, al waar Drintel en Hathi een enorme berg pannenkoeken voor ons hadden gebakken. Normaal gesproken is dit hét eetfestijn van het zomerkamp, dit jaar vielen de scores enigszins tegen, maar dat mocht de pret niet drukken.
Na het opruimen en afwassen werd er vrij gespeeld en door enkele een potje voetbal gedaan.
Als avondactiviteit hebben we in de zinderende avondlucht een ouderwets potje, door enkele welpen zélf gemaakte, levend stratego gedaan in het bos om de hoek.
Toen de oogjes toch echt kleiner leken te worden en de wedstrijdspanning hier en daar ontvlamde, leek het tijd om terug te keren richting de blokhut. Hier was door enkele leiding een heerlijk kampvuur voorbereid, waarbij werd genoten van koekjes en chocolademelk. Daarnaast was er een spannend verhaal over het WK kopiëren door Oe.
Tegen een uur of tien was er op de spanningsboog geen pijl meer te trekken en was het tijd om lekker te gaan slapen. De laatste avond van het zomerkamp en tevens de laatste avond van sommige kinderen bij de welpen zat erop!
Morgen de laatste dag, de dag met een superleuk uitje, de dag van de ontknoping, de dag van het tas inpakken en het zoeken naar je verdwenen sokken, de dag van het matjes laten oprollen door je leiding en de dag van frietjes op tafel. Maar natuurlijk vooral de dag van het naar huis toe gaan!

Woensdag: Apenstreken in de Jungle

Vandaag konden de welpen eens wat langer blijven liggen, en dat kwam ook wel goed uit zo halverwege de week. Dit bleek wel uit het feit dat de eerste kinderen pas tegen half negen buiten actief werden! Er werd rustig ontbeten, en gelijk een lunchpakketje gemaakt voor de middag, dus dat betekende dat we eropuit gingen vandaag! Maar voordat het zover was, mochten de welpen eerst een briefje naar huis schrijven. De welpen schreven honderduit, en er was zelfs een brief die naar Spanje ging!

Toen was het eindelijk tijd om ervandoor te gaan, en sommige welpen hadden al een idee wat we vandaag gingen doen: naar de stad! Maar om daar te komen moesten we eerst een stukje lopen naar het station, vanwaar we de trein konden nemen naar eindbestemming Apeldoorn. Daar aangekomen hebben de welpen eerst de lunchpakketjes soldaat gemaakt, om vervolgens nog een klein stukje het centrum van Apeldoorn te lopen. Al snel had de leiding een mooi centraal punt gevonden van waaruit de welpen de winkels in konden gaan. Geen moment te vroeg, want het geld brandde bij de meeste welpen al een paar dagen in de zak. Dat er toevallig een mooi terras was op het centrale punt, was natuurlijk een mooie bijkomstigheid voor de leiding, en van daaruit werden alle bewegingen in de stad scherp in de gaten gehouden…

Nadat enkele favoriete winkels waren leeggeplunderd, was het alweer tijd om terug te gaan naar Twello. Eerst natuurlijk nog even de zojuist verworven buit aan elkaar laten zien, die uiteenliep van vliegenmeppers tot speelgoed pistolen en speelklei, en toen weer terug naar het station. Onderweg was er ook nog tijd voor een lekker ijsje, maar toen moesten de welpen wel doorlopen om op tijd de trein te halen. De tijdsplanning was haarscherp, want 2 minuten voor vertrek hadden alle welpen een plekje in de trein bemachtigd.

De terugreis verliep voorspoedig, totdat de welpen terugkwamen bij de blokhut. Er klonk een hoop gebrul, de aap was op het scouting terrein doorgedrongen toen de welpen weg waren! Toen hij de welpen zag aankomen maakte hij een hoop kabaal om vervolgens het hazenpad te kiezen. Aangekomen op het gebouw aanschouwden de welpen de ravage die de aap had aangericht: de eetzaal was volledig overhoop gehaald, buiten waren stoelen en banken neergegooid, en de slaapzaal was nog steeds een even grote bende als bij vertrek… Hoog tijd voor de welpen om even alles van kant te maken zodat alles weer enigszins leefbaar was.

Bekomen van de schrik kwam het volgende euvel aan het licht: In de keuken was het gastoestel kapot gemaakt, nu kon de kookstaf het avondeten niet bereidden! Gelukkig had een van de welpen een goed idee, koken op houtvuur hadden we in Zevenaar ook al eens gedaan! Zogezegd, zo gedaan. De welpen gingen in groepjes uiteen om snel alle voorbereidingen te treffen. Eén groepje ging snel aan de slag met een vuurtje stoken om op te koken, een ander groepje maakte de soep. De andere groepjes maakten beslag voor de poffertjes, sneden de groente en bereidde de kipspiesjes. Het werd een waar voedsel festijn waarbij van alles voorbij kwam: soep, poffertjes, pita broodjes en shoarma, kipspiesjes, er was nog wat salade, en als toetje verschillende soorten fruit met suiker die op het vuur hadden gelegen. Uiteindelijk was er nog net tijd voor een klein spelletje in de speeltuin voordat het uiteindelijk tijd was om te gaan slapen.

Was er dan verder niks gebeurd? Jawel, er was ook nog een merkwaardig telefoontje van Freek Vonk geweest. Vrijwel direct nadat de ravage ontdekt was, belde hij één van de leiding op om te informeren naar de dag. Vreemd genoeg had hij geen tijd om langs te komen vanwege het tv-programma waaraan hij bezig was. En misschien nog wel vreemder dat hij al wel wist dat het fornuis kapot was, hij was immers de hele dag niet op het troephuis geweest?..

 

 

Dinsdag: Algehele malaise in de Jungle

Het was vanochtend al vroeg raak in de Twelloosche Jungle, onder het genot van diverse ‘jungle geluiden’ maakten we ons op voor een nieuwe dag. Op tijd zat iedereen aan tafel, smachtend naar een lekker ontbijt.
Niet lang daarna kreeg Baloe een telefoontje van Freek, hij was erg druk met opnames voor zijn nieuwe show, dus kon hij er vandaag helaas niet bij zijn. Wel bespraken ze het reilen en zeilen omtrent koetjes en kalfjes, bloemetjes en bijtjes en natuurlijk de Twelloosche bonobo.
Freek heeft ontdekt dat deze bijzondere aap zich graag laat zien wanneer het buiten schemerig is. Daarnaast blijkt uit oude documenten, dat de aap geen voorstander is van vuur en kaarsen.
Nou dat treft!
We hebben de aap inmiddels 2x gezien gedurende een schemerige avondlucht, hierbij wisten we echter niet hoe we hem weg konden jagen. Zouden zaklampen dan wel of niet de beste oplossing zijn geweest? Het lijkt erop dat we een passend antwoord hebben; we hebben kaarsen nodig!
Laat er nou net, heel toevallig, ook nog eens op loopafstand een bedrijf zitten dat gespecialiseerd is in het maken van kaarsen. De Kruidentuin, naast ons junglegebouw, is een kassencomplex waar mensen met een verstandelijke beperking terecht kunnen om te werken. Hier kunnen zij allerhande dingen doen, waaronder kaarsen maken en tuinieren.
Tijdens het bezoek van de welpen deze ochtend, wordt de groep in tweeën gedeeld. De ene groep gaat met een medewerker van de kassen op pad, samen met een zorgbegeleider vertelt hij een superinteressant verhaal over het de werkzaamheden in de kassen en alles wat daarbij komt kijken. De welpen mogen eveneens zelf aan de slag, middels het vullen van plantenbakjes met een speciale machine en tevens mogen ze een bonenplantje oppotten.
De tweede groep mag samen met een aantal medewerkers en een begeleider aan de slag in de kaarsenmakerij. Dit is een proces dat vrij veel geduld vraagt en dan ook niet voor iedereen geschikt lijkt. Middels het eindeloos dippen van een lont in een bak met kaarsenvet, ontstaat langzaam maar zeker een mooie kaars. Deze wordt later in een bak kleurstof gedipt voor de finishing touch.
Na deze enerverende ochtendactiviteit was het al weer tijd voor een lekkere lunch. Naast het gebruikelijke menu, werd er vandaag ook een lekker bouillonnetje geserveerd.
Toen de lunch was opgeruimd, was er even tijd voor vrij spelen. Dit werd later ingevuld met een paar leuke spellen in het bos om de hoek. Ondertussen keken we natuurlijk goed uit voor de bonobo, maar helaas hebben we niks gevonden.
Om er maar eens wat energie tegenaan te gooien, hadden Drintel en Hathi maar eens wat suikerwaren ingekocht. Hiermee hebben de welpen cupcakes gebakken, waar Rudolf van 24kitchen en Abel de taartenbakker jaloers op zouden zijn. Na het avondeten, vlogen de cakejes in alle soorten, maten, kleuren en versieringen als warme broodjes uit de oven. Wat hierna gebeurde was even onvoorzien als te verwachten. Een explosie van activiteit van de welpen ontpopte zich in een mum van tijd. Dit liep uiteindelijk uit op een spannend watergevecht, waarbij niet alle leiding ongedeerd bleef.
Nadat de logboeken waren bijgewerkt, was het tijd voor een fijn kampvuurtje. Voor vermaak hoefde niet te worden gezorgd, dit werd perfect geregeld door enkele welpen! Voor de zekerheid hebben we wat kaarsen neergezet, om de een eventueel bezoek van de bonobo te voorkomen. Dit bood echter geen effect, want in de verte hoorden we gebrul. De bonobo was er! Als een wilde raasde hij in het rond, maar dicht bij de kampvuurkuil durfde hij niet te komen, waarna hij verdween in het donker.
Niet veel later belde Freek naar Jacala, hij vroeg zich af of we nog wat van de aap vernomen hadden. Hij klonk buiten adem en zei dat hij het warm had van wat hij allemaal had gedaan vanavond…

Morgen meer!

Maandag: door Baloe in de aap gelogeerd

Het was vroeg, toen vanochtend de eerste welp zich voornam, om na een korte klamme nacht in de jungle zijn mede avonturiers maar eens te wekken. Binnen enkele ogenblikken waren alle welpen en een enkele leiding uit de klamboe en maakten we ons op voor de eerste volle kampdag in de jungle. Met hier en daar wat kleine oogjes en onder het genot van een fris ochtend zonnetje, werd er goed gesmikkeld van het ontbijt. Het was daarnaast de bedoeling dat iedereen een lekker lunchpakketje (LuPa) maakte, dat later die dag elders weer te voorschijn zou komen.
Niet veel later kregen we bezoek van ons grote voorbeeld Freek Vonk. Met hem bespraken we de gebeurtenissen van de afgelopen dag, waarin we door het volgen van bananensporen een superlange en echt heel verre tocht hebben gelopen. Wat bleek, was dat Baloe tijdens zijn ochtendwandeling opeens trek had in een stuk of 20 bananen. De schillen heeft hij langs de weg laten liggen, zodoende.
Freek vond dat het na deze pijnlijke vergissing van de welpen, maar eens tijd was om ons wat meer te verdiepen in de wereld van de aap, om op die manier onze kennis bij te spijkeren. Hij heeft ons daarom meegenomen naar de Apenheul in Apeldoorn. Al voordat we de entreepoortjes passeerden, konden we de eerste apengeluiden al horen.
In het park zijn van allerhande soorten apen te vinden, maar is ook een variëteit aan eenden, vogels en andere vreemde beesten te ontdekken.
De welpen gingen in groepjes op avontuur in het park en maakten van alles mee. Zo werden ze besprongen door kleine aapjes, zagen ze hoe gorilla’s worden gevoerd, hoe orang oetans leven en hoe Baloe ruzie maakte met een ieniemienie aapje. Voor de overige avonturen verwijs ik u door naar de welpen, die er werkelijk in apengeuren en kleuren over kunnen vertellen.
Na een lange vermoeiende dag in de Apenheul, was het tijd om weer huiswaarts te keren, terug naar de jungle in Twello.
Aangekomen op het gebouw, hebben de dameswelpen het stof en junglezweet van zich af gespoeld, waarna het tijd was voor een lekkere maaltijd. Het eten werd vandaag niet alleen gemaakt door onze kookstaf Drintel en Hathi, maar ze werden vandaag vergezeld door Warbol. Zij was samen met haar kersverse gezinnetje op visite in de jungle.
Na het eten was het tijd om in de logboekjes te schrijven over wat we vandaag hadden beleefd. Niet lang daarna kwam Freek nog even op visite om de dag door te spreken. De volgende keer dat we de Twelloosse bonobo zien, moeten we de rust goed bewaren en hem vooral niet proberen af te schrikken. Zo kunnen we hem de volgende keer goed beschouwen en onderzoeken.
Freek was nog geen minuut terug naar zijn faculteit, of we zagen achter op het veld bij de poort een zwarte vlek brullen. Het was de aap! Hij bewoog heftig heen en weer en kwam zelfs even ons terrein op. Vervolgens vertrok hij weer gauw in de bossen rondom de accommodatie.
Na dit spektakel te hebben aanschouwd, hebben de jongens gedouched en de dames een spel gedaan. Na nog wat flauwe YouTube filmpjes te hebben gekeken, werd er onder luid protest gang gemaakt naar de slaapzaaltjes. Enkele minuten later heerst er een oorverdovende stilte in het reusachtige gebouw in Twello.
Tot morgen!

 

Zondag: Welcome to the Jungle

Alle welpen arriveerden vandaag in de jungle van Twello. Bij entree werden zij direct ingesmeerd om zich te beschermen tegen de tropische zon en ontvingen zij een malaria pil. Het duurde niet lang voordat de enige echte Freek Vonk verscheen. Er schijnt zich een, zo goed als uitgestorven, Bonobo-aap schuil te houden in de omgeving van Twello. We gingen zo snel mogelijk op pad om hem te zoeken, maar besloten eerst nog even snel wat te eten… een broodje belegd met choco pasta, jam, pindakaas én smeerkaas bijvoorbeeld (geen aanrader). Tijdens een super extreem mega veelste lange tocht van hoogstens 5km volgde we bananenschillen in de hoop dat die ons dichter bij de Bonobo-aap brachten. Helaas vonden we een banaan smikkelende Baloe en geen Bonobo-aap. Gelukkig was er wel een mooi meertje dat ons verkoeling wist te bieden tegen de snikhete zon.  Na een middag vol zwemmen en ander waterplezier gingen we weer terug naar het scoutinggebouw. Gelukkig was de leiding bereid om de welpen met de auto terug te brengen, want teruglopen zagen ze echt niet meer zitten. Bij aankomst konden we bijna meteen aan tafel, gelukkig maar, want dat zwemmen zorgt voor honger! Een traditioneel Hollands gerecht van aardappel, groente en vlees zorgde voor 0 lust-ik-niet-bonnen, helemaal goed. Traditie getrouw was het na het toetje weer tijd voor corvee. De welpen ondervonden het enige nadeel aan zo’n groot gebouw, namelijk dat ze heel wat meer moesten vegen dan normaal. Vervolgens vond er over en weer wat geplaag plaats tussen team jongens vs team meisjes. Wat overigens ook opviel was dat de jongens kamer nu al één grote bende is en bij de meisjes alles nog keurig gesorteerd ligt.
De welpen hebben dit jaar hun eigen logboekjes geknutseld. Als afsluitend spelletje gingen de welpen opzoek naar dieren in de jungle. De dieren zaten goed verstopt, maar maakten af en toe wel geluid waardoor de meeste dieren nog wel aardig te vinden waren. Één dier was echter wel heel erg moeilijk. Dat was de slang die volledig gecamoufleerd in de struiken lag. Na lang zoeken zorgde het voor veel opluchting toen ze hem toch vonden. Er werd uiteindelijk ook nog een aap gespot bij aankomst op het troephuis. Misschien wel de bonobo-aap! Het was helaas niet heel goed te zien en de aap vluchtte ook al snel. Wellicht is het een goed idee om ons binnenkort wat meer te verdiepen in de apen wereld. De meeste welpjes leken al ontzettend moe na zo’n drukke dag. Momenteel zijn ze zich klaar aan het maken om te slapen. Waarschijnlijk slapen ze goed. Tot morgen!