Op kamp met die Piccolini's
26 t/m 31 juli 2009
logboek Zondag 26-7-2009
Vandaag is het dan eindelijk
zover: het zomerkamp gaat nu écht beginnen. Om 11.15 uur staan de eerste Esta’s
dan ook echt op de stoep. Aan de Cannenburgherweg te Vaassen is de dag voor
aankomst die familie Piccolini neergestreken. Die Piccolini’s zijn bij menig
student en fastfoodliefhebber wel bekend van die net iets te kleine pizza’s.
Bernardo is het hoofd van de familie en heet iedereen welkom. De hele familie is
gehuld in een verfijnd Italiaans pak . Bernardo is apetrots op zijn nieuwe
ristorante en heeft ook helemaal geen heimwee naar het zonnige Italië! Toen hij
deze locatie kocht was er één maar in de koopovereenkomst: er zouden deze week
nog 24 Esta’s langskomen voor een zomerkamp! Bernardo is de beroerdste niet en
heeft toegezegd dat de Esta’s gewoon konden komen (dit na flink aandringen van
Akela overigens). Die familie Piccolini kan immers wel wat extra handen
gebruiken na hun aankomst in Nederland!
Bernardo stelt de hele familie voor aan de Esta’s. Samen met een paar neven,
nichten en moeder heeft Bernardo een waar familiebedrijf. Al meteen worden de
Esta’s in de fraaie bedrijfskleren van die Piccolini’s gestoken. Dit is
natuurlijk een mooie groepsfoto waard! Nu is dan ook het moment dan echt daar om
van die papa’s en die mama’s afscheid te nemen.
Na een heerlijke lunch is het tijd voor een rondleiding door die ristorante.
Eenmaal in die keuken blijkt die Mama het heft in handen te hebben. Die Mama van
die familie vervult een belangrijke rol in de traditionele bereidingswijze van
die Piccolini’s. Jarenlang heeft die Mama gezocht naar de meest lekkere kruiden
en de meest verfijnde ingrediënten om die lekkere kleine pizza’s te kunnen
maken.
Tijdens de rondleiding moet Pauli ineens wat opbiechten tegenover Bernardo. Hij
heeft het schaamrood op de kaken staan. Tijdens een verkennend rondje door het
dorp is hij wat promotiemateriaal verloren en dat nu het restaurant nog helemaal
niet geopend is. Bernardo is niet zo blij… gelukkig heeft Pauli nog het een en
ander op papier gevat over de route. Via een mooi rondje door de Vaassense
bossen weten de Esta’s de folders en pizzadozen van die Piccolini’s weer terug
te vinden. Pff… dat scheelt!
Eenmaal terug in die Ristorante is er even wat vrije tijd en heeft die Mama
samen met Valentina een heerlijke doch voedzame maaltijd op tafel weten te
zetten! Met name de traditioneel Italiaanse vissticks vallen goed in de smaak.
Nu is het dan ook echt tijd voor corvee, immers in een restaurant moet ook
gewerkt worden! De Esta’s weten als echte horeca-experts binnen no-time die
Ristorante weer aan alle HACCP-normen te laten voldoen, dit naar grote
tevredenheid van die Piccolini’s.
Na corvee en wat tijd om uit te buiken moet Bernardo wat opbiechten… er is
helemaal geen geld om überhaupt ingrediënten te kopen voor die lekkere kleine
Piccolini’s. Met alleen de bijzondere kruiden van die Mama komen we er
natuurlijk niet. Er moet snel veel geld op tafel te komen. Klanten teleurstellen
zit de Piccolini’s immers niet in het bloed.
Bernardo heeft nog een oude vriend die vroeger ook een pizzaketen had: Fernando
Domino. Bernardo besloot Fernando eens op te bellen of hij nog een manier weet
op korte termijn snel aan geld te komen. Fernando heeft wel een goed idee, maar
heeft hiervoor wel veel mensen nodig. Er moet namelijk wat smokkelwaar de grens
over, waarmee die Piccolini’s snel veel geld kunnen verdienen. De Esta’s staan
al helemaal achter hun Italiaanse vrienden en besluiten die Piccolini’s uit de
brand te helpen.
Na een kort telefoontje komt Fernando bij die Ristorante aanlopen. Gehuld in
lange leren jas, grote zonnebril en een grote zwarte hoed komt hij zijn oude
vriend Bernardo opzoeken. De heren hebben al gelijk een grote discussie over de
prijs die tegenover de riskante smokkel staat. Bernardo weet het voor elkaar te
krijgen om voor uiteindelijk $ 10.000,00 een koffer vol “poederos sucheros” de
grens over te smokkelen. Het is inmiddels al donker als er nu echt gesmokkeld
moet gaan worden. De Esta’s lopen in volle spanning naar het startpunt. De
douane is die avond flink actief en laat dit soort praktijken niet toe. Het
echte smokkelen begint nu dus pas echt! De Esta’s blijken ware smokkelhelden en
weten al snel de hele koffer van Fernando de grens over te smokkelen. Zal dit de
redding voor die Piccolini’s betekenen? Als alles goed gaat krijgt Bernardo
morgen om 8.00 uur zijn beloofde startkapitaal van Fernando… de Esta’s hebben al
de nodige risico’s genomen: een nat pak en vieze broek gescoord en met allemaal
“poederos sucheros” de grens over gestoken…
Moe maar vol spanning naar de afloop morgen gaan de Esta’s uiteindelijk naar
bed. Benieuwd naar de dag van morgen!
Esta's Subanhara-Liemersgroep Zevenaar