Op kamp met die Piccolini's
26 t/m 31 juli 2009
logboek Woensdag 29-7-2009
Klik hier voor de groepsfoto!
Vandaag is het heel erg laat dag.
De leiding schrikt wakker, normaal worden wij door de esta’s luidruchtig gewekt.
Maar deze ochtend is het muisstil in de slaapzaal, op een enkeling die snurkt
na. Door alle avonturen en energieslurpende activiteiten van de afgelopen dagen
zijn de kinderen uitgeput aan de nacht begonnen. Omdat de komende dagen niet
veel anders zullen worden besluit de leiding om de kinderen te laten slapen.
Tegen de klok van elf worden de eerste kinderen wakker. De dag wordt begonnen
met een heerlijke brunch. De broodconsumptie ligt deze ochtend op een hoog
niveau. Dat is mooi, want er staat nog een heleboel op het programma. Dat blijkt
wanneer Bernardo aanschuift bij de brunch. Hij weet te melden dat hij niets meer
heeft vernomen van Fernando Domino. Die Domino’s zijn in de waan dat die
Piccolini’s daadwerkelijk zijn vertrokken uit de blokhut in Vaassen.
Bernardo vertelt over zijn verleden toen hij nog geen directoro was maar
pizzabakker van die Picolini’s. Het is altijd zwaar werk in de pizzeria. Deeg
kneden, pizza’s beleggen en dat dagen lang. Van dit zware werk wordt je ook erg
vies. Om hier aan te wennen moeten de esta’s ook maar eens flink aan de slag en
vies worden. Daarom heeft Bernardo een aantal spellen klaargezet rondom het
gebouw. Bernardo vertrekt weer een belooft ’s avonds nog langs te komen.
De eerste spellen blijken vooral in het teken van lekker eten en drinken te
staan. Er moet zo snel mogelijk een lange spaghetti sliert worden gegeten zonder
handen. Deze spaghetti smaakt verdacht veel naar dropveters. Ook wordt er uit
een grote kuip water snoep gehapt. Even verderop proberen enkele esta’s een
recordtijd beschuitfluiten neer te zetten. Aan de bar van de pizzeria zitten ook
een aantal kinderen gezellig wat te drinken. Althans zo lijkt het van een
afstandje. Opeens wordt er afgeteld en proberen de kinderen zo snel mogelijk een
glas ranja op te drinken om vervolgens het lege glas omgekeerd op het hoofd te
zetten. Een aantal esta’s weet in een recordtijd van nog geen 5 seconden het
zogenoemde adje te trekken.
De tweede ronde met spellen staat vooral in het teken van vies worden. Er wordt
fanatiek vlagehapt, maar vooral vla-niet-gehapt. Er is een levende ananas
sjoelbak gebouwd en er wordt getracht om ballonnen te scheren met scheerschuim.
Ook is er een sensationele race met waterpistolen.
Het grote afsluitende vieze spel bij velen wel bekend, het kwallenballen. Bij
dit spel moet een grote juten zak met ballen en zand bij de tegenstander in een
grote kuip water worden gescoord.
Na deze vermoeiende dag is het tijd voor een stevige maaltijd. Het avondeten
bestaat uit overheerlijke pannenkoeken gebakken door Valentina en Die mama!
Enkele esta’s hebben een grote mond over het aantal pannenkoeken dat ze op
kunnen. De leiding besluit om deze grootspraak eens te testen. Van de esta’s
blijkt niemand het door hen zelf genoemde aantal pannenkoeken op te kunnen. Onze
grote beer Baloe kreeg het echter wel voor mekaar om het door Sander genoemde
aantal pannenkoeken van 11 te verorberen.
Omdat er kleine problemen zijn met de warmwatervoorziening hebben de esta’s
vanavond geluk gehad en is er voor hen geen corvee. Tijd voor een groot spel
levend stratego in het bos, ondertussen wordt er hard gesleuteld aan de
warmwater installatie zodat de esta’s vervolgens heerlijk kunnen douchen. Dit is
dan ook hard nodig na een dag zoals deze.
Fris en fruitig gaan de esta’s naar bed! Dit belooft een heerlijke nacht te
worden. Of toch niet? De esta’s liggen goed en wel in bed, en dan komt Fernando
Domino ineens langs. Het wordt de esta’s meteen duidelijk dat Fernando niet
helemaal nuchter is. Hij komt binnen zwalken met een paar grote flessen in zijn
hand. Hij komt niet helemaal uit zijn woorden maar het blijkt dat hij enorm boos
is dat die Piccolini’s alsnog in Vaassen zijn. Fernando probeert nog om Bernardo
klappen te geven maar dit lukt helemaal niet meer. Fernando is tot niets in
staat, de esta’s weten hem dan ook gemakkelijk af te wimpelen. Uiteindelijk kan
als nog iedereen gerust op één oor gaan. Tot morgen!
Esta's Subanhara-Liemersgroep Zevenaar