Op kamp met die Piccolini's
26 t/m 31 juli 2009
logboek Dinsdag 28-7-2009
Vandaag is dan de grote dag, want
vanavond moeten alle esta’s en die pizzeria hier weg zijn van Fernando. Als de
esta’s aan het ontbijten zijn komt Bernardo nog even langs om de leiding het
geld te overhandigen voor deze laatste dag, want de afspraak was immers om er
een leuke laatste dag van te maken. Alleen verteld Bernardo dat hij helemaal
niet van plan is om zich aan de afspraak te houden, Fernando heeft hem immers
ook bedrogen, en Bernardo besluit met gelijke munt te betalen. Als hij het geld
aan de leiding overhandigd wenst hij de esta’s een hele fijne dag, en spreekt af
om elkaar ’s avonds weer te ontmoeten, waarna hij vertrekt. De esta’s zijn door
het dolle heen, niet alleen hebben ze nu geld voor een geweldige dag, maar het
kamp gaat ook nog door!
Nu moet eerst worden besloten waar de esta’s vandaag heengaan. Omdat er een
beetje onenigheid is over de bestemming voor het geld wordt er besloten om te
stemmen. Al snel gaat het gerucht dat de Koningin Juliana toren te Apeldoorn een
heel leuk pretpark is voor de esta’s, maar een paar mensen gaan toch liever naar
het museum van Italiaanse culturen. Om het democratisch te besluiten wordt er
een stemming gehouden, en al snel blijkt dat een grote meerderheid naar de
Juliana toren wil, want er zijn slechts 6 stemmen voor het museum, de resterende
24 kiezen eensgezind voor het pretpark. Die Mamma deelt snel plastic zakjes uit
zodat alle esta’s een lupa kunnen maken en hun lunch kunnen eten in het
pretpark. Als iedereen klaar is met het ontbijt moet natuurlijk eerst nog even
snel het corvee worden gedaan, die ristorante kan natuurlijk niet vies
achterblijven.
Als de esta’s al hun spullen hebben gepakt kunnen we vertrekken vanaf die
ristorante. Met 5 auto’s worden de esta’s naar Apeldoorn gesneld, en er moet
maar liefst 2 keer worden gereden om alle esta’s op de plaats van bestemming te
krijgen. Onderweg in de auto’s passeert alle foute muziek de revue nog een keer
en dan zijn we alweer op de parkeerplaats voor de Juliana toren. De kaartjes
worden snel gehaald en als de tweede lichting ook is gearriveerd en we compleet
zijn kunnen we eindelijk naar binnen en is dat het begin van een fantastische
middag!
Het eerste wat moet gebeuren nu we binnen zijn is een verzamelplek zoeken waar
iedereen altijd terecht kan. Als we een mooie plek op een terras hebben
gevonden, komt er een park medewerker aan om te zeggen dat ze speciale
verzamelplekken voor grote groepen hebben. We worden naar achter geloodst en bij
een paar mooie picknick tafels strijken we neer. Er is zelfs een mooie container
waar alle tassen van de esta’s in opgeborgen kunnen worden, en het blijkt een
geschikte locatie, aangezien er ook ligstoelen staan van waaruit de leiding
alles kan overzien. De laatste afspraken worden gemaakt, de lunchpakketjes
worden verslonden, en dan is iedereen vrij om van het pretpark te genieten, wat
dan ook volop wordt gedaan. De grote glijbaan blijkt erg in de smaak te vallen,
en ook de schommelboot wordt druk bezocht. Om drie uur komen alle esta’s even
bij elkaar om even op adem te komen en wat te drinken. Die Mamma heeft goed haar
best gedaan en wat lekkers voor ons meegenomen. Hierna mogen alle esta’s weer
het park in tot half zes, want dan is het echt de hoogste tijd om te vertrekken.
Als we vervolgens naar de uitgang lopen worden er plots een paar potjes kruiden
gevonden. Het blijken de geheime kruiden uit die ristorante te zijn. Wat een
geluk! Blijkbaar heeft Fernando ook een uitstapje gemaakt in het park en is hij
ze verloren. Na wat speuren worden ook de resterende potjes kruiden in het park
gevonden en kunnen we met een voldaan gevoel naar die ristorante terugkeren. Die
Piccolini’s zullen aangenaam verrast zijn als we terugkomen, en de kans om die
ristorante te openen lijkt dichterbij dan ooit!
Terug bij die ristorante is het alweer tijd om te eten, en wat is er nou beter
om een leuke dag af te sluiten dan een lekkere barbecue! De leiding was al snel
bezig de kolen op te stoken, en al spoedig konden de eerst hamburgers verorberd
worden. Er was voor ieder wat wils en meer dan genoeg. Toen het hele feestmaal
op was, had Akela nog een leuke verrassing, het corvee mocht vanavond worden
overgeslagen, en de esta’s konden nog even lekker ravotten buiten. Als
afsluiting van de avond had de leiding nog een mooi kampvuur opgestookt.
Niet veel later kwam Bernardo op het gezang van de esta’s rond het vuur af. Hij
was blij verrast met de terugvondst van de kruiden, en had die Mamma meteen
opdracht gegeven om een grote proef Piccolini te bakken, waarvan alle esta’s een
stukje mochten te proberen. Groots was zijn verbazing toen de esta’s met zure
gezichten de pizza’s uitspuwden. Maar dit was geen Piccolini! Na een kleine
controle bleken de teruggevonden kruiden vals te zijn, die vuile Fernando had ze
omgewisseld met troep! Dat was een grote tegenvaller. Vooral toen Fernando
enkele ogenblikken later naar Bernardo belde, en even fijntjes mededeelde dat
hij zo kwam controleren of die Piccolini’s en de esta’s die ristorante al hadden
verlaten, zoals de afspraak was… Dat was schrikken! Snel moesten alle lichten in
het gebouw worden gedoofd, en iedereen verstopte zich in het bos. Net op tijd,
want nog geen paar minuten later kwam Fernando al ten tonele. Toen bleek dat het
hele gebouw leeg en niemand aanwezig was droop Fernando gelukkig snel af, in de
waan dat de esta’s vertrokken waren. Nu kunnen de esta’s weer gerust naar bed.
Althans, voorlopig…
Esta's Subanhara-Liemersgroep Zevenaar