Op kamp met die Piccolini's

26 t/m 31 juli 2009

logboek Dinsdag 28-7-2009

Vandaag is dan de grote dag, want vanavond moeten alle esta’s en die pizzeria hier weg zijn van Fernando. Als de esta’s aan het ontbijten zijn komt Bernardo nog even langs om de leiding het geld te overhandigen voor deze laatste dag, want de afspraak was immers om er een leuke laatste dag van te maken. Alleen verteld Bernardo dat hij helemaal niet van plan is om zich aan de afspraak te houden, Fernando heeft hem immers ook bedrogen, en Bernardo besluit met gelijke munt te betalen. Als hij het geld aan de leiding overhandigd wenst hij de esta’s een hele fijne dag, en spreekt af om elkaar ’s avonds weer te ontmoeten, waarna hij vertrekt. De esta’s zijn door het dolle heen, niet alleen hebben ze nu geld voor een geweldige dag, maar het kamp gaat ook nog door!
Nu moet eerst worden besloten waar de esta’s vandaag heengaan. Omdat er een beetje onenigheid is over de bestemming voor het geld wordt er besloten om te stemmen. Al snel gaat het gerucht dat de Koningin Juliana toren te Apeldoorn een heel leuk pretpark is voor de esta’s, maar een paar mensen gaan toch liever naar het museum van Italiaanse culturen. Om het democratisch te besluiten wordt er een stemming gehouden, en al snel blijkt dat een grote meerderheid naar de Juliana toren wil, want er zijn slechts 6 stemmen voor het museum, de resterende 24 kiezen eensgezind voor het pretpark. Die Mamma deelt snel plastic zakjes uit zodat alle esta’s een lupa kunnen maken en hun lunch kunnen eten in het pretpark. Als iedereen klaar is met het ontbijt moet natuurlijk eerst nog even snel het corvee worden gedaan, die ristorante kan natuurlijk niet vies achterblijven.
Als de esta’s al hun spullen hebben gepakt kunnen we vertrekken vanaf die ristorante. Met 5 auto’s worden de esta’s naar Apeldoorn gesneld, en er moet maar liefst 2 keer worden gereden om alle esta’s op de plaats van bestemming te krijgen. Onderweg in de auto’s passeert alle foute muziek de revue nog een keer en dan zijn we alweer op de parkeerplaats voor de Juliana toren. De kaartjes worden snel gehaald en als de tweede lichting ook is gearriveerd en we compleet zijn kunnen we eindelijk naar binnen en is dat het begin van een fantastische middag!
Het eerste wat moet gebeuren nu we binnen zijn is een verzamelplek zoeken waar iedereen altijd terecht kan. Als we een mooie plek op een terras hebben gevonden, komt er een park medewerker aan om te zeggen dat ze speciale verzamelplekken voor grote groepen hebben. We worden naar achter geloodst en bij een paar mooie picknick tafels strijken we neer. Er is zelfs een mooie container waar alle tassen van de esta’s in opgeborgen kunnen worden, en het blijkt een geschikte locatie, aangezien er ook ligstoelen staan van waaruit de leiding alles kan overzien. De laatste afspraken worden gemaakt, de lunchpakketjes worden verslonden, en dan is iedereen vrij om van het pretpark te genieten, wat dan ook volop wordt gedaan. De grote glijbaan blijkt erg in de smaak te vallen, en ook de schommelboot wordt druk bezocht. Om drie uur komen alle esta’s even bij elkaar om even op adem te komen en wat te drinken. Die Mamma heeft goed haar best gedaan en wat lekkers voor ons meegenomen. Hierna mogen alle esta’s weer het park in tot half zes, want dan is het echt de hoogste tijd om te vertrekken.
Als we vervolgens naar de uitgang lopen worden er plots een paar potjes kruiden gevonden. Het blijken de geheime kruiden uit die ristorante te zijn. Wat een geluk! Blijkbaar heeft Fernando ook een uitstapje gemaakt in het park en is hij ze verloren. Na wat speuren worden ook de resterende potjes kruiden in het park gevonden en kunnen we met een voldaan gevoel naar die ristorante terugkeren. Die Piccolini’s zullen aangenaam verrast zijn als we terugkomen, en de kans om die ristorante te openen lijkt dichterbij dan ooit!
Terug bij die ristorante is het alweer tijd om te eten, en wat is er nou beter om een leuke dag af te sluiten dan een lekkere barbecue! De leiding was al snel bezig de kolen op te stoken, en al spoedig konden de eerst hamburgers verorberd worden. Er was voor ieder wat wils en meer dan genoeg. Toen het hele feestmaal op was, had Akela nog een leuke verrassing, het corvee mocht vanavond worden overgeslagen, en de esta’s konden nog even lekker ravotten buiten. Als afsluiting van de avond had de leiding nog een mooi kampvuur opgestookt.
Niet veel later kwam Bernardo op het gezang van de esta’s rond het vuur af. Hij was blij verrast met de terugvondst van de kruiden, en had die Mamma meteen opdracht gegeven om een grote proef Piccolini te bakken, waarvan alle esta’s een stukje mochten te proberen. Groots was zijn verbazing toen de esta’s met zure gezichten de pizza’s uitspuwden. Maar dit was geen Piccolini! Na een kleine controle bleken de teruggevonden kruiden vals te zijn, die vuile Fernando had ze omgewisseld met troep! Dat was een grote tegenvaller. Vooral toen Fernando enkele ogenblikken later naar Bernardo belde, en even fijntjes mededeelde dat hij zo kwam controleren of die Piccolini’s en de esta’s die ristorante al hadden verlaten, zoals de afspraak was… Dat was schrikken! Snel moesten alle lichten in het gebouw worden gedoofd, en iedereen verstopte zich in het bos. Net op tijd, want nog geen paar minuten later kwam Fernando al ten tonele. Toen bleek dat het hele gebouw leeg en niemand aanwezig was droop Fernando gelukkig snel af, in de waan dat de esta’s vertrokken waren. Nu kunnen de esta’s weer gerust naar bed. Althans, voorlopig…

Esta's Subanhara-Liemersgroep Zevenaar